‘Cowboy Soul’ en ‘Future Folk’ zijn de omschrijvingen voor de muziekgenres die de New Yorkse artieste Odetta Hartman uit Manhattan pleegt te brengen op haar platen. Met debuutalbum “222” liet ze in 2015 voor het eerst van zich horen. Daarvoor had ze in 2012 en 2914 echter ook nog twee EP’s uitgebracht met respectievelijk “Tally Marks” en “Bark”. Haar tweede volwaardige plaat was “Old Rockhounds Never Die” die in augustus 2018 op de markt werd gebracht en nu volgt full-cd nummer drie: “Swansongs”.

Dit album bevat twaalf nieuwe tracks die de klassiek geschoolde violiste Odetta Hartman zelf van teksten en muziek heeft voorzien en die ze samen met Alex Friedman en Wyatt Bertz heeft opgenomen en geproducet in een studio in New York City. Twee van die nummers werden onlangs als singles gereleased met de tracks “Dr. No” en “Goldilocks” die u allebei op de bijgaande video’s kunt beluisteren.

Er zitten heel wat experimentele geluidjes in de muziek die Odetta Hartman voor haar nummers heeft gebruikt. Dat is al meteen het geval bij de openingstrack “Rise Above” en bij de zeer korte composities “Wacky” en “Mudlark”. Synthesizerklanken duiken dan weer op in het R&B-achtige nummer “Good Socks (Happy)” waarop zelfs een 18-koppig koortje ‘Happy Choir’ meezingt. Chris Weiss speelt op elektrische gitaar en Sam Fribush op keyboards bij het nummer “Winter Constellation”.

Bij de spiritueel geïnspireerde psychedelische song “Mother/Child” gaat Odetta Hartman chaotisch schreeuwend helemaal uit haar dak. Naar het einde van deze toch wel heel speciale plaat krijgen we nog twee meer normaal klinkende songs met de ballads “Pictured Rocks” en slotnummer “Ode 222 You” waarin deze zangeres laat horen dat ze vocaal best wel goed uit de hoek kan komen. Op die albumafsluitende track horen we trouwens ook nog knap blazerswerk van Billy Aukstik op trompet en bugel.

(valsam)